معنی ام قریر - جستجوی لغت در جدول جو

ام قریر(اُمْ مِ قُ رَ)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(اُمْ مِ قِ فَ)

زنی از قبیلۀ فزاره. همسر مالک بن حذیفه بن بدر بوده و گویند در خانه وی پنجاه شمشیر می آویخته اند که هریکی از آن یکی از سواران نامی بوده و همه آن پنجاه مرد از محارم ام قرفه بوده واو را عزیز می داشته اند و بهمین سبب اعز من ام قرفه وامنع من ام قرفه از امثال سایر عرب است. (از ریحانه الادب ج 6 ص 232) (مجمع الامثال ص 398 و 660) (المرصع)

زنی از قبیلۀ فزاره. همسر مالک بن حذیفه بن بدر بوده و گویند در خانه وی پنجاه شمشیر می آویخته اند که هریکی از آن یکی از سواران نامی بوده و همه آن پنجاه مرد از محارم ام قرفه بوده واو را عزیز می داشته اند و بهمین سبب اعز من ام قرفه وامنع من ام قرفه از امثال سایر عرب است. (از ریحانه الادب ج 6 ص 232) (مجمع الامثال ص 398 و 660) (المرصع)

لغت نامه دهخدا

(اُمْ مِ)

داهیه. (المرصع)

لغت نامه دهخدا

(اُمْ مِ)

مرغ خانگی. (از المرصع) ، ضربی که بپشت پای بر سرین مردم زنند. (منتهی الارب) (از المرصع) (از اقرب الموارد). اردنگ، قدر و اندازه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(هََ قَ)

این لفظ (هم) در ترکیب هم قرین درست نیست زیرا قرین صیغۀ صفت مشبهه است نه صیغۀ مصدر. (از غیاث). لفظ هم پیش از اسم یا مصدر درمی آید و صفت میسازد:
آن یوسف گردون نشین عیسی ّ پاکش هم قرین
در دلو رفته پیش از این آبش به صحرا ریخته.
خاقانی.
نه در غربت مرا کس همنشینی
نه در محنت مرا کس هم قرینی.
نظامی

این لفظ (هم) در ترکیب هم قرین درست نیست زیرا قرین صیغۀ صفت مشبهه است نه صیغۀ مصدر. (از غیاث). لفظِ هم پیش از اسم یا مصدر درمی آید و صفت میسازد:
آن یوسف گردون نشین عیسی ّ پاکش هم قرین
در دلو رفته پیش از این آبش به صحرا ریخته.
خاقانی.
نه در غربت مرا کس همنشینی
نه در محنت مرا کس هم قرینی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

(هََ قَرْ یَ / یِ)

هم ده. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(قَ)

صورتی از قمل قریش و آن حب صنوبر صغار است. (فهرست مخزن الادویه). رجوع به قمل شود

لغت نامه دهخدا

(اُ م مِ بَ)

زاغ. (از لسان العرب) (منتهی الارب).

لغت نامه دهخدا

(اُ م مِ بَ)

مارمولک. (دزی ج 1). سوسمار. (دزی ج 1)

لغت نامه دهخدا

(اُمْ مِ دَ)

زمین بی گیاه. (از مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء) (از المرصع). زمین قحطزده. (منتهی الارب). زمین مجدبه. (از المنجد) (از اقرب الموارد). زمین لم یزرع. (از المرصع).

لغت نامه دهخدا

(اُمْ مِ کَ)

رخمه. کرکس. (از المرصع)

لغت نامه دهخدا

(اِدْ دِ)

به آب آمیخته گردیدن شیر و خون. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). امذ قراللبن الرائب، در وقتی گویند که شیر خفته یکطرف ایستد و آب یکطرف و یا آنکه با آب مخلوط گردد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به ممذقر و منتهی الارب شود

لغت نامه دهخدا

(اُمْ مُلْ فَ)

انصاری. دختر جابر یا انس یا خالد یا ابوالعسکر از زنان صحابی و بقولی از زنان رسول اکرم بوده است. رجوع به ریحانه الادب ج 6 ص 224 و الاصابه فی تمییز الصحابه ج 8 ص 247 شود
دختر خالد بن حبیس بن لوذان خزرجی. از زنان صحابی بوده. رجوع به الاصابه فی تمییز الصحابه ج 8 ص 247 شود

انصاری. دختر جابر یا انس یا خالد یا ابوالعسکر از زنان صحابی و بقولی از زنان رسول اکرم بوده است. رجوع به ریحانه الادب ج 6 ص 224 و الاصابه فی تمییز الصحابه ج 8 ص 247 شود
دختر خالد بن حبیس بن لوذان خزرجی. از زنان صحابی بوده. رجوع به الاصابه فی تمییز الصحابه ج 8 ص 247 شود

لغت نامه دهخدا

(اُمْ مِ طَ)

وسط راه و قسمت بزرگ و واضح آن. (از المرصع). شارع عام. شاهراه. راه بزرگ. (از یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

(اُمْ مِ طُرْ رَ)

کفتار. (از المرصع) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ترجمه فارسی قاموس)

لغت نامه دهخدا

(اُمْ مِ عَ)

کفتار. (از المرصع)

لغت نامه دهخدا

(اُمْ مِ عِ یَ)

کژدم. (از المرصع) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). کنیۀ عقرب است. (از المنجد) ، خرگوش. (از المرصع)

لغت نامه دهخدا

(اُمْ مِ زُ بَ)

یکی از عمه های پیغمبر اسلام بود. (از تاریخ گزیده چ لندن ص 163)

لغت نامه دهخدا

(اِ)

بلند برآمدن رگ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). باد کردن و بلند شدن رگ و آن بیشتر در موقع خشمناکی است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تصویری از ام عریط — تصویر ام عریط

کژدم

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از هم قرین — تصویر هم قرین

مصاحبت همنشین

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از هم قریه — تصویر هم قریه

همروستا دو یا چند تن که دریک قریه سکونت دارند

فرهنگ لغت هوشیار